/
Spectrumnieuws: https://doi.org/10.53053/SRCT6791
Meerdere genen vormen de kenmerken van de aan autisme gekoppelde aandoeningen dup15q-syndroom en Angelman-syndroom, volgens twee nieuwe niet-gepubliceerde onderzoeken. Het werk werd dinsdag gepresenteerd om Neurowetenschappen 2022 in San Diego, Californië.
Angelman-syndroom wordt veroorzaakt door deleties of mutaties in de maternale kopie van het 15q11-13 chromosomale gebied, terwijl het dup15q-syndroom voortkomt uit duplicaties ervan. Hoewel kenmerken verschillen voor de twee aandoeningen - dup15q resulteert bijvoorbeeld vaker in autisme - zijn beide syndromen gekoppeld aan een verhoogde kans op toevallen en ontwikkelingsachterstand.
Onderzoekers hebben lang vermoed dat een enkel gen in de regio, UBE3A, het Angelman-syndroom veroorzaakt, en het wordt ook beschouwd als een belangrijk doelwit voor het dup15q-syndroom. Over- of onderexpressie van de moederlijke, maar niet vaderlijke, 15q11-13-regio leidt tot een van de twee aandoeningen - onderzoekers wijzen op het idee dat UBE3A, dat tot zwijgen wordt gebracht op de vaderlijke kopie door imprinting, op schuld.
Mensen met het Angelman-syndroom die de expressie van UBE3A en andere genen in de 15q11-13-regio verliezen, hebben ernstigere eigenschappen dan degenen die alleen UBE3A missen. En diermodellen die UBE3A tot overexpressie brengen, doen dat niet volledig vastleggen het fenotype van het dup15q-syndroom - wat suggereert dat andere genen ook de eigenschappen vormen die met die aandoening zijn geassocieerd.
Maar welke eigenschappen voortkomen uit atypische expressie van UBE3A en welke andere genen er mogelijk bij betrokken zijn, is onduidelijk, zegt Marwa Elamine, een postdoctoraal onderzoeker in Eric Levine's lab aan de University of Connecticut School of Medicine in Farmington, die een van de posters presenteerde.
Het nieuwe werk bevestigt dat veranderingen in UBE3A-expressie bijdragen aan veel, maar niet alle, atypische eigenschappen die worden gezien in neuronen die dup15q- en Angelman-syndroommutaties dragen.
De bevindingen hebben belangrijke implicaties voor de ontwikkeling van behandelingen, zegt